Nederlandse stukadoors op Mallorca

Het lijkt benijdenswaardig om een klus aan te nemen in het buitenland, maar meestal heeft het weinig weg van ­vakantie. Frank Rous, Johan Buijs en Bjorn ­Fleuren vlogen samen naar Mallorca om een rots te ­construeren in een villa van een ­Nederlandse klant.

Tekst: Renée de Haan
Fotografie: Bjorn Fleuren

Al snel werd duidelijk dat het klimaat en het ­materieel om veel improvisatie en uithoudings­vermogen vroeg. Er is meermalen tot laat in de avond doorgewerkt en de normale opzet van het werk moest telkens rigoureus worden bijgestuurd.

Dit is echt helemaal hot, van stucwerk rotsen maken

Rock wall master class

Bjorn Fleuren van restauratie- en decoratie-atelier s-Hertogenbosch vertelt er kleurrijk over.
“Dit is echt helemaal hot, van stucwerk rotsen maken. In decoratie ben je altijd op zoek naar wat nieuws. Zo kwam mijn vriend en leverancier Frank Rous vorig najaar met het idee een rock wall master class te gaan volgen in Spanje. Hij is bij een ­fabriekje en de hoofdleverancier geweest waar een aantal werknemers gespecialiseerd zijn in het aanbrengen van handgemaakte rotssteensoorten.
Ze geven daar zelf cursussen maar laten eens in de zoveel jaar een verwerker en soort kunstenaar invliegen die een week zeer exclusieve demonstraties houden. Dat is een soort ‘Once in a life time’ dat je daartussen kunt komen. Frank wist het echter voor elkaar te krijgen om ons drieën voor een week in te schrijven: Johan Buijs uit Volendam, Frank en ikzelf.”

Even schakelen

Dit was een daverend succes omdat met die ­materialen en technieken niet van echt te ­onderscheiden rotspartijen vervaardigd werden, zo vervolgt Bjorn.
“We hebben onszelf op nul moeten zetten en van daaruit was het luisteren en vooral kijken. Uiteraard zijn we doeners, dus dat was wel even schakelen. Maar in die week zag je het ontstaan en gebeuren. Dus zodra we terug waren in Nederland zijn we ieder voor zich aan onze muren gaan werken. Dat maakt in korte tijd een zodanige ontwikkeling dat Frank met de Spanjaarden en tolk inmiddels al cursussen bij hem in Nederland heeft gehouden.”

Aanvraag

Dan komt bij Frank de aanvraag voor een realisatie van een rots in een villa van een Nederlander op Mallorca binnen. Hiervoor wordt een prijsschatting gemaakt en een soort van checklists van gereedschappen, materialen en dergelijke.
“Dat is ook noodzakelijk voor de klant met de aannemer ter plekke. Nou heb ik veel projecten in verschillende landen gemaakt en duidelijk van te voren aangegeven welke details voor ons ­belangrijk zijn. Telkens weer blijkt dat door de grote afstand zaken heel anders vertaald worden, zelfs in het Nederlands, dus dat konden we hier ook wel verwachten.”

Steiger

Het begon al met een gemiste vlucht buiten hun schuld en een aankomst in het donker. Met een lach vertelt Bjorn dat hij T-shirts had laten ­maken met het opschrift ‘we gonna rock this place’ maar toen ze alvast een kijkje gingen nemen op de bouwplaats in de duisternis kwam de eerste deceptie. De steiger stond te dicht op de muur en voldeed bij lange na niet aan de veiligheidseisen.
“Alle aandacht gaat naar de muur in deze villa. Hij zit direct achter de voordeur, is 7 meter hoog en 5 meter breed, gelegen bij het trapgat dus hier moest je wel stabiel en ongestoord kunnen ­werken. De aannemer verblikte of verbloosde niet en binnen een uurtje stond er een nieuwe steiger, die voor onze begrippen nog niet door de keuring zou komen, maar wel eentje waarvan we zagen dat die geen kant op kon en als we oplettend zijn weinig blauwe plekken hoefde op te leveren.”

Mortelmixer

“Toen kwam het volgende. We hadden expliciet gevraagd om een dwangmenger, een mortelmixer. Maar wat stond er buiten? Een oude verroeste in elkaar gedeukte betonmolen. Binnen die ­ochtend zouden wij een ander machientje krijgen. In de ­tussentijd hadden wij de gipsplaten muur met onze ideeën voorzien van spuitbus lijnen en met behulp van weinig middelen het werk globaal ­kunnen opzetten. In de middag kwam ons ­beloofde machientje: De vertrouwde gipsspuit zoals we die in Nederland ook kennen: Een G5. Wie is er niet groot mee geworden? Maar deze was door de zoute regen veranderd in één bonk roest, bleek niet compleet en de slangen waren poreus. De waterpomp die erop zat, had meer weg van een wasmachine-pompje.”

Spaghetti

“Daar stonden we. Een bouwplaats met één ­kraantje, en op de hele bouw een spaghetti aan verlengkabels. We besloten in een soort over­levingsstand verder te gaan. Frank de steiger op en gaas snijden; ik mortel draaien en naar ­boven ­ermee. Als we de wand en vormen ook nog h­elemaal vertind zouden krijgen, liepen we weer op schema. Johan ging alles op alles zetten om nog iets van de machine te maken. Dat lukte tegen de avond met een precair systeem van pijpjes, touw en ijzerdraad en nu konden we aan het werk.”

Water en stroom

“We kregen voor de volgende dag meer water en stroom. Ons plan veranderde onder die druk. In één keer alles opzetten, 90 zakken ­materiaal in ­verschillende keren opbouwend spuiten en spanen. Zo werd het basisplan van de rots ­gerealiseerd. Johan trok die slang omhoog en die haalde het dus precies, op de cm. Dat zat mee, dus we knikten naar elkaar met een bepaalde blik: Gaan!. Water en stroom afdwingen op zo’n bouw lukt je geen meerdere dagen. En die machine zal na de genadeslag met deze zware mortel ­waarschijnlijk nooit meer een kuchje kunnen geven.”

De verlichting maakt zo’n rots levendig

 

Belichting

“We wisten vervolgens een elektricien te strikken die de juiste spots ophing zodat we gelijk alles met de juiste belichting konden modelleren. Dat is zeer belangrijk. Ik zeg altijd bij elke decoratie: wat wij doen is 60%, de verlichting voegt 20% toe en de aankleding ook. Dat maakt het resultaat 100%. Dat geldt hier helemaal, de verlichting maakt een ­dergelijke rots levendig. We hebben snel ­verschillende diktes gerealiseerd en het licht verder geperfectioneerd. Daarna was het een kwestie van belijningen maken, valsteentjes verwerken en de laatste meters in model zetten. Voor het kleur­effect zijn we naar de kust gereden, hebben we foto’s gemaakt en dat resultaat op te nemen in het werk.”

Zeker omdat de schaduwen al heel wat doen, moet je uitkijken dat de kleuren van de rotspartij niet gaan overheersen

Kleuren

Bjorn weet als geen ander: “Zeker omdat de ­schaduwen al heel wat doen, moet je uitkijken dat de kleuren van de rotspartij niet gaan overheersen dus de klant moest telkens even langs komen in dit proces.
Zo houd je scherp hoe hij het ziet en wil zien. En voorkom je dat wij niet teveel ineens willen doen. Zie dat maar weer terug te krijgen wanneer je te snel te donker zit met pigmenten. Juist door dat gebrek aan materieel zijn we extra trots op het resultaat.”